dr hab. Antoni Grabowski, prof uczelni
Urodzony w Zakopanem 11–04–1967 r. Studia na Wydziale Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach
1986–1991. Od 1992 asystent w Pracowni Rzeźby na wydziale Architektury Wnętrz ASP w Warszawie. W 1992 laureat pierwszej nagrody w Konkursie Młodych Artystów Polskich na Dzieło Plastyczne, zorganizowanym przez Przedstawicielstwo EWG w Polsce w Galerii Appendix. 1994–1995 Stypendium ( Deutscher Akademischer Austauschdienst ) w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. W 2001 przewód kwalifikacyjny I stopnia. Od roku akademickiego 2003/2004 prowadzący Pracownię Rzeźby na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Autor żeliwnych ksiąg: „Dekalog” oraz „Siedem Grzechów Głównych”. Od roku 1999 tworzy kolekcję „Odcisków ciał” przyjaciół, na wystawie „Wojna w człowieku” prezentowane pod tytułem „Purgatorium” (czyściec), dzieło jest w procesie. Wielokrotnie podejmował się realizacji scenografii oraz happeningów. Ma na koncie kilka realizacji w przestrzeni miejskiej np.: Planety Układu Słonecznego pod pomnikiem Kopernika na Krakowskim Przedmieściu, koncepcja na rozwiązanie placu św.Jan Pawła II w Grodzisku Mazowieckim.
W 2014 wykonał z żeliwa i brązu 2m medalion poświęcony „Odyseji 2 Korpusu”, który został zamontowany na Monte Casino we Włoszech w 70 rocznicę bitwy. Obecne zainteresowania artystyczne Antoniego Grabowskiego to poszukiwanie duchowej i fizycznej równowagi oraz próba wyrażenia jej w przestrzeni…
PROGRAM
Zestaw ćwiczeń dla studentów III roku studiów niestacjonarnych ma na celu zapoznanie ich z podstawowymi zagadnieniami rzeźbiarskimi oraz pokazanie im dróg i technik, które mogą świadomie wykorzystywać podczas twórczych realizacji. W pierwszych realizacjach studenci zapoznają się z tradycyjnym warsztatem rzeźbiarskim.
Fotografowanie w Pracowni Rzeźby to próby subiektywnego zaaranżowania i pokazania w przestrzeni form wymodelowanych światłem. Fotografia posiadając swoją autonomię jako dziedzina sztuki często jednak wspiera i inspiruje działania artystyczne, w tej pracowni. W dialogu z odbiorcą studenci wykorzystują, również techniki audiowizualne, wynikiem tej formy wypowiedzi artystycznej są krótkie etiudy filmowe.
W VII SN pierwszego stopnia może być realizowana praca, która stanowi aneks plastyczny do dyplomu licencjackiego, a w IV semestrze SN drugiego stopnia realizowany jest obiekt rzeźbiarski, który stanowi aneks plastyczny do dyplomu magisterskiego, ze szczególnym naciskiem na indywidualny charakter autora.
