prof. Piotr Leonard Jaworowski

Studiował na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. W 1980 r. obronił na Wydziale Grafiki dyplom w „Pracowni Plakatu” prof. Macieja Urbańca. Od 1982 jest pracownikiem dydaktycznym ASP w Warszawie. W latach 1990-1993 był asystentem w „Pracowni Plakatu” prof. Juliana Pałki oraz w latach 1990-1997 w „Pracowni Plakatu” prof. Mieczysława Wasilewskiego. Następnie w latach 1998-2008 na Wydziale Grafiki prowadził – samodzielnie – kolejno: pracownię „Liternictwa i Typografii” oraz pracownię „Projektowania Graficznego Stron Internetowych”. W roku 2009 na nowo powstałym Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii otworzył pracownię „Projektowanie dla Mediów” (studia I i II stopnia; pracownia dyplomująca). Od 2017 roku, w wyniku konkursu, prowadzi „II Pracownię Komunikacji Wizualnej” na Wydziale Architektury Wnętrz ASP w Warszawie. Działa zawodową jako niezależny grafik projektant. Współpracował z licznymi wydawnictwami. Od 1975 roku zajmuje się zróżnicowaną problematyką projektową: użytkową grafiką projektową, dizajnem, projektowaniem graficznym, książką, projektowaniem identyfikacji wizualnych i szeroko rozumianą grafiką komputerową.
Zaprojektował kilkadziesiąt znaków graficznych i logotypów.
Sporadycznie realizował oraz współpracował przy realizacjach scenografii teatralnych oraz rozmaitych multimedialnych działaniach związanych z teatrem:
2000 r. – Kompleksowa scenografia wraz efektami multimedialnymi do spektaklu „Wszystko dobre, co dobrze się kończy” Williama Szekspira w reż. Piotra Cieślaka, Teatr Dramatyczny w Warszawie.
2002 r. – Projekty i realizacja wybranych elementów multimedialnej scenografii – grafik do projekcji (współpraca z Dorotą Kołodyńską) do sztuki „Amadeusz” Petera Shaffera, w reż. Zbigniewa Brzozy, Teatr Studio w Warszawie
2002 r. – Realizacja animacji i projekcji do sztuki „Kurka Wodna” Stanisława I. Witkiewicza w reż. Jana Englerta, Teatr Narodowy w Warszawie.
2005 r. – Projekty i realizacja wielkoformatowych grafik – stanowiących wyposażenie scenograficzne spektaklu „Władza” Nick’a Dear’a w reż. Jana Englerta. Teatr Narodowy – Scena przy Wierzbowej, Warszawa.
Stworzył cyfrowo, bądź techniką sitodruku cykle grafik artystycznych i ideogramów.
We wcześniejszych latach zaprojektował kilkadziesiąt okładek i ilustracji.
Prezentował swoje projekty na wystawach zbiorowych a przede wszystkim indywidualnych: dwie wystawy p.t. „Projekty graficzne, grafiki, znaki logo, ideogramy – seria I i II w Galerii Empik–Junior. W roku 2012 miała miejsce duża wystawa indywidualna (projektów graficznych, ideogramów, znaków, logotypów, projektów scenografii) z cyklu: „Mistrzowie – Pracownie – Studenci”, pt.: „Piotr L. Jaworowski i Studenci Wydziału Sztuki Mediów i Scenografii oraz Wydziału Grafiki ASP w Warszawie” na wszystkich piętrach Traffic–Club (Dom Braci Jabłkowskich), Warszawa 2012 r., która podsumowała dotychczasową działalność. Inne znaczniejsze wystawy miały miejsce w „Galerii Regionalnego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych”, Częstochowa, 2012 r., w „Galerii Aula” Politechniki Białostockiej w ramach „X Spotkań Nauki i Kultury” oraz w Centrum Edukacyjnym „Szklany Dom” – Galeria i dwór Stefana Żeromskiego w Ciekotach, Kielce, 2013 r.

Działalność dydaktyczną zaprezentował m.in. na wystawie jubileuszowej (2014 r.) pt. „Pracownia i Studenci” w obu salach rektorskiej „Galerii Aula” ASP w Warszawie, oraz w przestrzeni Atrium „BUW – Biblioteka Uniwersytecka” w Warszawie – pod auspicjami „Galerii Plakatu Polskiego” w grudniu 2014 r. (projekty 85 studentów), oraz w Galerii „Wolna Przestrzeń” Wydziału Sztuk Wizualnych Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi w 2015 r. (kilkaset projektów 127 studentów). Zbliżony charakter miała też wystawa w „Galerii Aula” Politechniki Białostockiej w ramach „X Spotkań Nauki i Kultury”. Znalazło się na niej blisko 200 przykładów projektów studenckich (maj 2012 r.). W 2009 r. w Empik Junior Mega miał miejsce wernisaż wystawy „Pracownia Projektowania Graficznego Stron Internetowych”, której część multimedialna była retransmitowana w ogólnopolskiej sieci Salonów Empik. Duża liczba projektów studenckich prezentowana była w ramach wymienionej powyżej wystawy „Mistrzowie – Pracownie – Studenci”.

 

Julia Karłowska (1980). Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (2007) oraz Wydziału Sztuki Mediów i Scenografii  ASP w Warszawie: studia magisterskie (2011) i studia doktoranckie (2013).

Od 2013 na Akademii Sztuk Pięknych w trybie ciągłym działa na stanowisku asystenta w Pracowni projektowania graficznego prof. Piotra L. Jaworowskiego. Równolegle jako niezależny pracownik dydaktyczny prowadziła zajęcia w Pracowni projektowania graficznego dla mediów na Wydziale Sztuki Mediów (do 2014) i Ergonomię przestrzeni na Wydziale Scenografii (2014-17). Od 2017 na Wydziale Architektury Wnętrz asystuje w Pracowni komunikacji wizualnej prof. Piotra L. Jaworowskiego.

Autorka i współautorka projektów w obrębie grafiki użytkowej oraz architektury (architektura mieszkaniowa, projekty wnętrz prywatnych i użyteczności publicznej). Współautorka prac konkursowych w konkursach architektoniczno-urbanistycznych. W wolnym czasie maluje plenerowo i fotografuje. Uczestniczka wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych.

 

Program Pracowni

---

prowadzę ze współpracowniczką mgr inż. Julią Karłowską –doktorantką, architektem oraz absolwentką Wydziału Sztuki Mediów.

Celem pracowni jest poszukiwanie autorskich rozwiązań, wynikających między innymi z łączenia różnorakich mediów – tradycyjnych i nowoczesnych, analogowych i cyfrowych, a także poszukiwanie nowych środków artystycznych w ramach tych mediów.

W sferze zainteresowań pracowni jest także problematyka związana z zastosowaniem obrazu w przestrzeni. Zajęcia pogłębiają i rozwijają wiedzę oraz umiejętności związane z obszarem wizualnego dizajnu w różnorodnej skali, od małych do dużych form grafiki użytkowej. Przedmiot bazuje na formie kształcenia, którego podstawą jest obraz statyczny i dynamiczny, jego relacja ze skalą człowieka oraz forma oddziaływania. W sferze zainteresowań pracowni poza czystym obrazowaniem jest również kontekst przestrzenno-znaczeniowy oraz relacja obrazu i tekstu.

W trakcie studiów staramy się przekazać, że z najprostszego materiału, np. zdjęcia, rysunku i słowa można stworzyć nie jeden a szereg wariantów równoważnych projektów, choć mogą to być projekty o „złożonej strukturze”. Mówimy jednak przy tym o upraszczaniu do funkcjonalnej i oddziałującej „postaci minimalnej”. O ujmowaniu!

W tego rodzaju pracowni, w jej ważnym obszarze zainteresowań, najistotniejsza jest umiejętność łączenia typografii z obrazem; łączenia integralnego: takiego, w którym litery czy tekst nie są nieinwazyjnym dodatkiem do np. zdjęcia. Zależy nam na takim łączeniu i traktowaniu obu tych materii, aby w wyniku ingerencji jednej w drugą powstała nowa jakość, niemożliwa już do ponownego jej rozdzielenia na materiały wyjściowe. Zależy nam także, aby studenci traktowali w projektach funkcjonalnych literę jako budulec, materiał całkowicie samodzielny, autonomiczny, nieomal malarski, z którego można kształtować dowolny projekt graficzny. Aby widzieli, że można zrobić projekt graficzny bez grafiki, bez fotografii czy ilustracji, ale bez typografii nie można.

Druk towarzyszy nam od ponad pięciu wieków. Wiedza o podstawach i regułach typografii jest oczywiście zbiorem zasad mających znaczenie zarówno wizualne jak i historyczne. Z kolei wartościowa twórczość jest przecież często łamaniem zasad. Namawiamy studentów do ich łamania, jednak mogą zacząć tak czynić, znając reguły rządzące historyczną typografią. Nie można przecież tekstu o baroku składać czcionką renesansową. Te zasady są tak solidne, że przetrwają rozmaite mody i konwencje. Informacja tekstowa, piktogramowa, obecna wszędzie, przede wszystkim w mediach elektronicznych – też musi być jakoś zrobiona.

Prezentowane projekty są efektem realizowanego programu, który z jednej strony nawiązuje do klasycznego dizajnu, z drugiej zaś podejmuje problematykę projektowania graficznego dla nowych mediów. Wybór projektów wynika z założenia, że meritum problemu projektowania graficznego jest proste: małe jest piękne, proste jest piękne. Zadania są pretekstem do konfrontacji z pojęciami dotyczącymi kompozycji, nastroju i wyrazu, systemem znaczeń i symboli.

prof. Piotr L Jaworowski

Treści programowe nauczania

---

Przygotowanie studenta do budowania świadomej wypowiedzi graficznej, będącej w związku z innymi treściami programowymi projektowania architektury wnętrz. Przygotowanie studentów do pracy w zawodzie architekta wnętrz poprzez:

– wytworzenie nawyku tworzenia wersji i wariantów projektu
– uświadomienie, że nawet z najprostszego materiału, np. zdjęcia, rysunku i słowa (typografia) można stworzyć nie jeden a szereg równoważnych projektów
– traktowanie projektu jako złożonej struktury, powstającej całościowo (równolegle) od ogółu do szczegółu („nie lekceważcie drobnostek, bo od drobnostek zależy doskonałość” − St. Zamecznik), również jako przestrzennej współzależności
– poznanie technik tradycyjnych i cyfrowych; przekształcenie obrazu tradycyjnego oraz cyfrowego w projekty artystyczno–użytkowe, łączenie środków wyrazu
– umiejętność doprowadzania idei projektowej do niezbędnej syntezy
– umiejętność budowania wypowiedzi artystycznej w połączeniu z jej ekspozycją na etapie projektowania, ze szczególnym naciskiem na sposoby prezentacji projektu (tzw. podanie) na każdym etapie jego powstawania
– umiejętność dostosowania konwencji i formy do treści

Program nauczania ma na celu stopniowe i wnikliwe przygotowanie studenta do samodzielnej wypowiedzi w ramach szeroko rozumianego projektowania graficznego. Polega na umiejętności powiązania języka wizualnego z otaczającą go przestrzenią, wpisanie go w określone systemy znaczeń i symbolikę. Kreowany wyraz uwzględnia dobór odpowiednich środków i przyjęcie właściwej technologii dla danego tematu.

Program I i II roku studiów magisterskich rozwija przybliżane treści zajęć prowadzonych na studiach licencjackich, rozszerzając tematy w skali opracowania, pogłębiając zależności znaczeniowo–przestrzenne i funkcjonalne projektowanych obiektów wobec otoczenia.

Celem zajęć jest też przekazanie studentowi:
– umiejętności współpracy projektowej
– sposobów wyzwalania kreatywności, operowania w zakresie przyjętych konwencji i świadomego ich przekraczania
– wyzwolenia pomysłowości w wykorzystaniu istniejących technik i narzędzi
– krytycyzmu wobec własnych realizacji
– dbałości o jakość wykonania projektu, umiejętność analizowania go, opisywania i prezentowania

Zamierzone efekty kształcenia:

Wiedza:
– wiedza w odniesieniach do utrwalonych wzorców kultury, umiejętność komunikacji w kulturze wizualnej
– wiedza techniczna i technologiczna w obrazowaniu projektowym
– wiedza o projekcie jako o „złożonej strukturze” w wymiarach 2D i 3D

Umiejętności:
– realizacja własnych, całościowych koncepcji artystycznych
– adekwatne posługiwaniem się medium do zadanej koncepcji
– zdobycie umiejętności w zakresie technik projektowych i wykonawczych, sposobu ich łączenia i zastosowania
– umiejętności prezentacyjne
– jak najpełniejsze użycie warsztatu graficzno-projektowego do wyrażenia idei projektu

Postawy:
– otwartość na współpracę, rozwój, adaptację i elastyczność w rozwoju projektu
– samodzielność w podejmowanych decyzjach
– śledzenie tendencji artystycznych i projektowych, rozwijanie swojej wrażliwości