dr hab. Antoni Grabowski, prof uczelni
Urodzony w Zakopanem 11–04–1967 r. Studia na Wydziale Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1986–1991. Od 1992 asystent w Pracowni Rzeźby na wydziale Architektury Wnętrz ASP w Warszawie. W 1992 laureat pierwszej nagrody w Konkursie Młodych Artystów Polskich na Dzieło Plastyczne, zorganizowanym przez Przedstawicielstwo EWG w Polsce w Galerii Appendix. 1994–1995 Stypendium ( Deutscher Akademischer Austauschdienst ) w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. W 2001 przewód kwalifikacyjny I stopnia. Od roku akademickiego 2003/2004 prowadzący Pracownię Rzeźby na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Autor żeliwnych ksiąg: „Dekalog” oraz „Siedem Grzechów Głównych”. Od roku 1999 tworzy kolekcję „Odcisków ciał” przyjaciół, na wystawie „Wojna w człowieku” prezentowane pod tytułem „Purgatorium” (czyściec), dzieło jest w procesie. Wielokrotnie podejmował się realizacji scenografii oraz happeningów. Ma na koncie kilka realizacji w przestrzeni miejskiej np.: Planety Układu Słonecznego pod pomnikiem Kopernika na Krakowskim Przedmieściu, koncepcja na rozwiązanie placu św.Jan Pawła II w Grodzisku Mazowieckim.
W 2014 wykonał z żeliwa i brązu 2m medalion poświęcony „Odyseji 2 Korpusu”, który został zamontowany na Monte Casino we Włoszech w 70 rocznicę bitwy.
Obecne zainteresowania artystyczne Antoniego Grabowskiego to poszukiwanie duchowej i fizycznej równowagi oraz próba wyrażenia jej w przestrzeni.
dr hab Krzysztof Franaszek
Krzysztof Franaszek urodził się w 1981 r. w Lublinie, mieszka i pracuje w Warszawie. Artysta tworzy rzeźby, instalacje i rysunki. Jest absolwentem Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2006), doktorem habilitowanym sztuk pięknych (2021). Od 2006 r. jest pracownikiem macierzystej uczelni. Był stypendystą w pracowni Christiana Jankowskiego na Staatliche Akademie der Bildenden Künste w Stuttgarcie (2005) oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009, 2018, 2020). Jego prace prezentowane były na wystawach indywidualnych, m.in. w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2021); Galerii Casa Matei Corivin, Cluj - Napoca w Rumunii(2021); Galerii Le Guern w Warszawie (2019, 2021); CSW Zamku Ujazdowskim w Warszawie (2013), Galerii Studio w Warszawie (2009). Brał także udział w licznych wystawach grupowych w Polsce i zagranicą m.in. w: New useum w Nowym Jorku (2008); Asian Art Biennale w Bangladeszu (2018); BWA w Lublinie (2009); IX Międzynarodowym Biennale Sztuki Współczesnej w Sankt Petersburgu (2009); Kunst Museum – StaatlicheAkademie w Stuttgarcie (2005). Ponadto realizował projekty artystyczne w przestrzeni miejskiej w Polsce, Holandii, Niemczech i na Litwie. Prace artysty znajdują się w kolekcjach prywatnych, w kolekcji PKO Banku Polskiego, w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Starak Collection Amsterdam.
Pracownia Rzeźby i Rysunku II
Równoległy program pracowni rzeźby prowadzony przez dr hab. Krzysztofa Franaszka skierowany do studentów 2 i 3 roku studiów licencjackich oraz 1 i 2 roku studiów magisterskich
Program pracowni:
Zajęcia z rzeźby i rysunku są obowiązkowe dla studentów 1 roku w wymiarze 4 godzin tygodniowo, studenci starszych lat mają możliwość kontynuowania studiów w tej pracowni w ilości 6 godzin tygodniowo. Studentów wszystkich lat obowiązuje rysunek z natury, którego podmiotem jest człowiek (forma szkiców, a podczas realizacji rzeźbiarskich rysunki na dużym formacie).
Zestaw ćwiczeń dla studentów ma na celu zapoznanie ich z podstawowymi zagadnieniami rzeźbiarskimi oraz pokazanie im dróg i technik, które mogą świadomie wykorzystywać podczas twórczych realizacji. W pierwszych realizacjach studenci zapoznają się z tradycyjnym warsztatem rzeźbiarskim. Prace studialne realizowane w takich materiałach jak: żywica, sylikon, gąbka lateksowa, styropian czy pianka poliuretanowa stanowią bazę do budowy mobilnych obiektów, które umożliwiają zmienny charakter układów przestrzennych. Często wieloelementowe kompozycje prezentowane są przez studentów w różnych sytuacjach w przestrzeni publicznej, przez co nabierają odmiennych znaczeń i kontekstów.
Postęp technologiczny jest faktem, wraz z nim rośnie zapotrzebowanie na wykorzystywania nowych mediów w budowaniu nastroju przestrzeni.
Fotografowanie w Pracowni Rzeźby to próby subiektywnego zaaranżowania
i pokazania w przestrzeni form wymodelowanych światłem. Fotografia posiadając swoją autonomię jako dziedzina sztuki często jednak wspiera i inspiruje działania artystyczne, w naszej pracowni. W dialogu z odbiorcą studenci wykorzystują, również techniki audiowizualne, wynikiem tej formy wypowiedzi artystycznej są krótkie etiudy filmowe.
Studia w Pracowni Rzeźby zwieńczone są aneksem plastycznym do Dyplomu Magistra Sztuki.
